Shapu - Always lost in memory lanes...

 अंब्या हापुसा हस रे ..तुला एवढा भाव का रे एक खाऊ म्हणून जातो, भाव पाहून थांबतो रे त्यानं  जीभ ही मधाळ होत नाही, तुला काय रे ? कधी घेईन डझन भर, कधी रस तो पोटभर ? पेट्या पिशव्या सर्वच वाट पाहात आहेत रे  कोपरे कापरे बाल्कन्या सारं सारं मोकळं रे रसाचे पातेले, टोपले,  केर टोपली रीती रे रसाळणारे हात ही भिजण्यासाठी आतुर रे एकीकडे सूर्य अन तुझे भाव जणु आग रे शरीराला , खिशाला न परवडणारे हे सारे नको ये फळांच्या राजा अंत आता पाहू रे  तुझे भाव न सूर्याची गर्मी दोन्ही उतरु दे रे शरद पुराणिक अंबा प्रेमी 300422

 ज्याचे त्याचे समूह वेगळे  कुठे सगे सोयरे कुठे निराळे बंधु भगिनी सासर माहेर घरोघरी हे कोपरा सोहळे कुठे लेकी जावई ल्योक सून सख्खे चुलत मावस अन कोण सर्वात असून ही वेगवेगळे  फांदी फांदीवर वर कावळे मद मत्सर द्वेष अहंम कटुता जणू या सत्वगुणांचेच चेहरे युग बदलले पण हे तसेच आपल्याच कोषात जगणारे गावाकडची घरे जशी दुर्लक्षित तसंच काहीतरी इथेही घडलंय घरचं सोडून व्याह्याने धाडलंय समूहाला या व्याधीने पछाडलय मित्रानो तुम्हीच आता तारणहार जिथे सदा प्रेमाचा वसंत बहार बाकी बगीचे आता आवडत नाहीत माणसं झालीत स्वत्वात रममाण .... तो यार, दोस्त .... चलो अपने अड्डे पे चलते है जहा हसी की दरकार, खुशी का त्योहार तकरार मे भी ढेरे सारा प्यार है  वही तो बस जीनेका आसार है ये गलिया या चौबारा यंहा आना न दोबारा के तेरा यंहा कोई नही ..... शरद पुराणिक 050522